Jolanda Schouten

Mijn werk speelt zich af in de tuin. ik richt me op de levenscyclus van planten en bloemen. Bloemen staan aan de basis van de voedselketen. Ik begon ruim tien jaar geleden vanuit mijn tuin van postzegelformaat op het noorden van waar ik een jaar lang een elke-dag-een-tekening project deed en de levens van de planten registreerde met water en aquarel op bamboe papier. De aquarellen zijn geëxplodeerd tot enorme formaten. Je kan erin stappen en ronddwalen. De tuin is een onderwerp waarmee een divers publiek, dwars door generaties en achtergronden zich verbonden voelt.

Het community borduurproject Let’s grow flowers not walls met mensen uit álle windstreken dat ik initieerde vindt haar oorsprong in mijn eigen stadstuin in relatie tot het antieke Perzisch tapijt. Deze tapijten zijn geïnspireerd op de hortus conclusus, de omsloten tuin en de 4 windstreken met in het centrum de navel van de aarde. Daar komt het woord paradijs vandaan, dat omheining of omwalling betekent. In mijn werk onderzoek ik juist hoe die muren af te breken, weg van uitsluiting. Werkelijk contact maken, daar gaat het me om. Vanuit mijn atelier in het oog van de oorkaan zet ik de ramen wijd open en maak ik contact met de planten, het papier, mijn lichaam, de stad met oude en nieuwe bewoners, mijn studenten, voorbijgangers uit alle windstreken. Door de de zachte kracht van samen maken breek ik de muren af en dat werkt als tegengif tegen polarisatie.

Sinds vorig jaar werkt ze samen met fine art studenten, basisschoolkinderen, met kinderen en hun moeders uit het AZC, met bewoners van Utrecht waar ze experimenteert met vormen van samen maken en samen werken aan een tuintapijt. Ik studeerde aan de HKU, waaraan ik nu verbonden ben als docent Bachelor Fine art, Master Kunsteducatie en Creatief Vermogen Utrecht